G11

Krwotocz

<img src="http://blackops.digitalwarfare247.com/images/weapons/assault-rifles/g11.png">
<hr>
G11 – niemiecki karabin samoczynno-samopowtarzalny do nabojów bezłuskowych firmy Heckler und Koch w układzie bullpup. Koncepcja niemieckiego karabinu na naboje bezłuskowe powstała w latach sześćdziesiątych. Miał się on stać następcą karabinu G3. Prace studyjne prowadzono w latach 1969 – 1974 w firmach: Diehl, Heckler und Koch i Mauser. Do dalszych prac przyjęto projekt firmy Heckler und Koch z Oberndorfu – karabin samoczynno-samopowtarzalny kal. 4,7 mm, przystosowany do naboju bezłuskowego firmy Dynamit Nobel, karabin ten oznaczono symbolem G11.
W 1977 roku karabin G11 przekazano do badań NATO. W trakcie tych badań stwierdzono, że występują przypadki samozapłonu (odpalenia pocisku bez zbicia spłonki), w związku z tym wycofano ją do dalszych prac. W 1980 roku usunięto występujące problemy z samozapłonem (nowy ładunek miotający z flegmatyzowanego heksogenu) i po ponownych badaniach w 1986 roku planowano rozpoczęcie produkcji, przy zastosowaniu nowej technologii i nowych materiałów. Opóźnienie programu i kłopoty budżetowe RFN po zjednoczeniu obu państw niemieckich spowodowało zmniejszenie, a później anulowanie zamówienia na karabiny G11. Następcą G3 stał się klasyczny karabin HK G36 kalibru 5,56 x 45 mm NATO.

Kaliber 4,73 mm
Nabój 4,73 x 33 mm
Magazynek 50 nab.
Prędkość pocz. pocisku ~930 m/s
Energia pocz. pocisku ~1410 J
Szybkostrzelność teoretyczna 450 strz./min (serie dowolnej długości)[1]
2000 strz/min (serie trójstrzałowe)
Zasięg skuteczny 400 m